نقش شگفت انگیز ورزش تای‌چی در بهبود حافظه

مدت‌هاست که در تحقیقات متعددی ثابت شده است که ورزش باستانی تای‌چی با تعادل، ثبات و خلق و خوی بهتر مرتبط است، اما دو مطالعه جدید نشان می‌دهند که این تمرین ممکن است فواید عمده‌ای برای سلامت مغز خصوصا برای افراد مسن نیز داشته باشد.

به گزارش 90 البرز به نقل از  تکناک، اولین مطالعه که در مجله Annals of Internal Medicine منتشر شد، نشان داد که ورزش تای‌چی ممکن است به بهبود نگرانی‌های شناختی و حافظه در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف کمک کند. دومین مطالعه که در مجله مغز و اعصاب منتشر شد، نشان داد که انجام ورزش برای مدت زمان طولانی می تواند به کند کردن پیشرفت بیماری پارکینسون کمک کند.

به گفته متخصصان، جای تعجب نیست که حرکات آهسته و کنترل شده تای‌چی که تمرینی برای بدن و ذهن هستند،‌ می تواند برای سلامت جسمی و شناختی مفید باشد.

دکتر کری وینترز استون، نویسنده این مطالعه گفت: به دلیل ماهیت این تمرین، شما باید بین آنچه که یک مربی انجام می دهد و آنچه می خواهید بدنتان انجام دهد، ارتباط برقرار کنید.

وینترز استون به Health گفت: تای‌چی یک مداخله خوب برای بهبود سلامت شناختی و مغز است.

تحقیقات جدید در مورد تای‌چی چه می گویند؟

تای‌چی قرن هاست که وجود داشته و به عنوان یک هنر رزمی در چین سرچشمه گرفته است. در حال حاضر در ایالات متحده، این تمرین عمدتاً برای ارتقای سلامت یا توانبخشی استفاده می شود، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات مزایای دیگر این تمرین انجام شده است.

قبلا در تحقیقات دیگر نشان داده شده بود که تای‌چی به افراد مبتلا به آرتروز کمک می کند تا درد مزمن خود را مدیریت کنند، دامنه حرکتی افراد مبتلا به آرتروز روماتوئید را بهبود می‌بخشد و کیفیت زندگی و خلق و خوی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و سرطان را ارتقاء می‌بخشد.

برای اولین مطالعه جدید که بر روی اختلال خفیف شناختی و از دست دادن حافظه متمرکز بود، محققان 304 فرد مسن را به سه گروه تقسیم کردند: یکی تمرینات کششی، دیگری تای‌جی کوان (تای چی)، و سومین گروه تای‌چی تقویت شناختی انجام دادند. جی کوان حافظه و تمرینات چندوظیفه ای را با تای چی سنتی ترکیب می کرد.

برای آزمایش شناخت، وینترز استون و سایر محققان از آزمونی به نام ارزیابی شناختی مونترال (MoCA) و آزمون پیاده‌روی دو وظیفه ای استفاده کردند که ارزیابی می کند مردم چقدر می توانند یک کار فیزیکی و ذهنی را به‌طور همزمان انجام دهند.

پس از 24 هفته، گروهی که تای‌چی کار می‌کردند، از نظر شناختی با امتیازات  MoCA 1.5 در مقایسه با گروهی که تای‌چی سنتی کار می‌کردند و 2.8 امتیاز در مقایسه با گروهی که تمرینات کششی انجام می‌دادند،‌ بهبود یافتند. در پیاده‌روی دو کاره، گروهی که از نظر شناختی تقویت شده بودند، تقریباً 10٪ از گروهی که تای‌چی سنتی کار می‌کردند و گروه کششی تا 22٪ بهتر عمل کردند.

در همین حال، مطالعه ای که به بررسی تأثیر تای‌چی بر بیماری پارکینسون می پردازد، نشان داد که انجام این ورزش در طول 3.5 سال با مزایایی برای بزرگسالان مبتلا به این بیماری از جمله تأخیر در مصرف داروهای ضد پارکینسون و پیشرفت کندتر مشکلات حرکتی مرتبط است. آن دسته از شرکت‌کنندگانی که تای‌چی تمرین می‌کردند نیز به احتمال زیاد در علائم غیرحرکتی خود مانند خلق و خو، خواب و کیفیت زندگی بهبود یافتند.

چرا ورزش چنین تأثیر قابل توجهی بر سلامت در دوران سالمندی دارد؟

مانند بسیاری از اشکال دیگر ورزش، تای‌چی می تواند جریان خون را افزایش دهد، برخی از هورمون های استرس و نشانگرهای التهابی را کاهش دهد و موارد دیگر.

وینترز استون گفت: همه این موارد می توانند به عملکرد صحیح مغز کمک کنند، اگرچه آنها قابل تعمیم برای هر نوع فعالیت بدنی هستند”

اما تای‌چی مجموعه ای از مزایای منحصر به فرد خود را نیز دارد. وینترز استون گفت: ورزش می تواند ثبات وضعیتی و کنترل تعادل و کارایی راه رفتن را افزایش دهد.

وی افزود که این مسئله به این دلیل است که این حرکات افراد را ملزم می کند که به خارج از مرکز ثقل خود حرکت کنند و همچنین در حرکات چمباتمه زدن که شبیه بلند شدن از تخت یا صندلی است، شرکت کنند.

علاوه بر این، بر خلاف سایر اشکال ورزش های کم تاثیر مانند پیاده روی، تای‌چی یک تمرین ذهنی نیز هست.

تای‌چی تقریباً برای تمام دسته بندی های مختلف سلامتی که پزشکان معمولاً در یک سبک زندگی سالم به دنبال آن هستند یعنی فعالیت بدنی، تمرکز حواس، بهبود خواب، زمان صرف شده در بیرون و ارتباط اجتماعی،‌ کارآمد است.

آیا باید تای چی را شروع کنیم؟

علاوه بر طیف وسیعی از مزایای سلامتی، تای‌چی نسبتاً تمرین در دسترسی است. این تمرین معمولاً در محیط های کلاس انجام می شود و نیازی به تجهیزات اضافی ندارد.

پنج سبک مختلف تای‌چی وجود دارد که عبارتند از:‌ چن، یانگ، وو، سان و هائو که همگی حرکات کمی متفاوت دارند و مزایا یا توانایی‌های متفاوتی را ارائه می‌دهند.

سوبرامانیان افزود: برای افرادی که پارکینسون پیشرفته‌تر یا سایر مشکلات شناختی دارند، ممکن است خطر افتادن یا سایر مسائل وجود داشته باشد. بهتر است که این افراد قبل از شروع کلاس تای‌چی با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنند، اما به طور کلی، تا زمانی که افراد آهسته شروع کنند، این تمرین ایمن است.

سوبرامانیان گفت که معمولاً کلاس های محلی در مدارس، مراکز تفریحی یا مراکز سالمندان برگزار می شود.

این ورزش را می توان به صورت مجازی نیز انجام داد. افراد می توانند ویدیوهای تای‌چی را به صورت آنلاین پیدا کنند.

وینترز استون گفت: گفتنی است که ورزش تحت نظارت نتایج بهتری نسبت به ورزش بدون نظارت دارد.

در مورد اینکه چه زمانی افراد باید تای‌چی را امتحان کنند، ممکن است تصور شود که شروع آن در میانسالی می تواند از علائم پارکینسون یا کاهش خفیف شناختی در آینده محافظت کند. این زمان ممکن است برای نتیجه گیری خیلی زود باشد.

گفتن اینکه این ورزش از مغز در برابر پیشرفت پارکینسون محافظت می کند یا خیر، احتمالاً کمی اغراق آمیز خواهد بود. در واقع می‌توان گفت که این ورزش، بیماری را به روشی مثبت اصلاح می کند.

همانطور که گفته شد، شروع تای‌چی قبل از رسیدن به سن پیری احتمالاً مفیدتر خواهد بود و حتی ممکن است بنیانی را برای شما ایجاد کند که با افزایش سن، عملکرد خوبی داشته باشید.

وینترز استون گفت: ما باید به فواید طولانی مدت ورزش فکر کنیم. هنگام شروع ورزش، مردم دلسرد می شوند زیرا اوایل کاهش وزن یا تغییرات دیگر را نمی‌بینند. اما هنگام ورزش،‌ تغییرات در حال رخ دادن هستند و از اتفاقات بسیار دشوارتر در آینده جلوگیری می‌کنند.